Przyjechała do nas ciocia Gatti ze swym małżonkiem na sobotnią kawę. Na wstępie zapowiedziała, że w okolicznościach jakże pięknego słonecznego dnia zapewne pójdziemy na spacer. Zapewne, to ja się nie wywiązałam z gospodarskich obowiązków i mimo, iż nie rozstaję się z moim gospodarskim fartuszkiem, nie wykazałam się taktem i woli gości nie uszanowałam. Ku wieczorowi się miało, jak już wybrałam mą dziatwę na dwór.Dziatwa nie specjalnie zawiedziona, że tylko nieco ponad pół godziny hasała po huśtawkach. Zachłyśnięta pewnie obcowaniem z parkiem, które im w bardzo małych dawkach ostatnio zapodaję.Ciastka jedliśmy, wujo nie chciał, twierdził, że na diecie.
W niedzielę z wyrzutami sumienia miałam zamiar się zabrać na spacer. Zwłaszcza, że z rana Iss wlała całą resztkę mojego kawowego mleka do swoich płatków. Ucieszyła się, że będziemy mogły się w takim razie przewietrzyć jak już pójdziemy po nowe mleko.
Alem się nie wybrała. Rozsiedziałam się telefonicznie, a jak już skończyłam zadzwoniła Agata -od-Maćka czy przyjdziemy na niedzielną kolację. Poszliśmy.
Iss stoi na baczność z tatusiem. Czy stoi na baczność ze mną? Hm...
Dziś wysiedziała jakieś pół godziny na fotelu, rozanielona gazem rozweselającym. A ja nic nie widziałam, bo wybrała tatusia i musiałam się zabrać z Leonkiem na spacer.
