Agnieszka, babcia Paula miała 82 lata jak przez okno wychodziła, żeby na pasterkę dotrzeć?
No, musimy się zacząć ruszać, żeby takie rzeczy móc robić w wieku 60 lat.
Tak, taki plan, gdyż od kilku tygodni macham nogam w przód i w tył, a kiedy w tył, wyglądam jak moja babcia, która do ostatnich dni świadomości kręciła ramionami kółeczka i skłony w dół robiła w swojej spódnicy o kroju prostym.
Czekam, aż mi się porozciągają mięśnie, rozkręcą oraz naoliwią stawy. Tak, żeby jeszcze się nie zapisywać do kolejki na endoprotezę.
Do giętkości jeszcze mi daleko, ale traktuję jako element dbania teraz, żeby na starość nie zastanawiać się, do którego lekarza powinnam się udać, żeby mi ulżył, bo już nie wiem. Do tego, który zaordynuje spacery codzienne obowiązkowe może?
Póki co angażuję się w prace Isy, która DNA na lekcje biologii robi, a potem mejozę i mitozę ćwiczy.
Jakbym wtedy umiała uczyć się bilogii jak teraz, kto wie, może bym była wziętą panią doktor. Ale nie jestem. Całe szczęście.
Dobrze jest być obok Isy. Dobrze jest coś razem zrobić. Tak dawno nie robiłyśmy niczego wspólnie, tak prawdziwie wspólnie.
