Moje dziecko ma szafę ubrań i nigdy nie wie co ma na siebie włożyć. Ja się już dawno nauczyłam, że mniej to lepiej, ale wprowadziłam tę zasadę tylko do mojej garderoby. Dzieci moje mają sztuk odzieżowych sporo całkiem. Leon, gdy ukocha sobie jakąś sztukę, nie odpuszcza i mogłabym prać codziennie, byle była gotowa do założenia. Od przybytku głowa go nie boli. Inaczej sprawa ma się z Isabelą, ooooooo, proszę państwa, Isabela ma za dużo. Do tego stopnia za dużo, że nie wie co ma na siebie włożyć. I tak się właśnie przydarzyło w ubiegłą niedzielę. Kiedy całkiem straciłam cierpliwość, kiedy poraz kolejny dałam sie nabrać na "oj mamo, założę co mi dasz, tylko idź mi proszę coś wybierz, nie będę marudzić", przypomniałam sobie, że Gatti nam dała kilka sztuk odzieżowych w spadku. Spodobało się. Wybrałam pasującą spódnicę. Ucieszyłam się na spokojny prysznic. Pięć minut później wpada dziecina i pyta, czy dobrze dobrała dodatki. Pięć minut później przegląda się w lustrze i pyta Czy ja wyglądam stylowo???
