Pierwszy tydzień szkoły

Mamo, opowiem ci taką historię. O Bogu. Żył sobie Bóg, w takiej Landii, ale tam go nie lubili i go wyrzucili. I przyjechał do Anglii. Ale tutaj go uderzyli i poszedł do nieba i nas teraz ogląda. To jest historia od Zosi, ale mamo,nie mów jej nikomu, bo to jest sekret i może Zosia nie chce, żeby inni wiedzieli.
No i, czy to jest zdrada stanu, że ja tu sekrety wyjawiam, czy jestem tylko kronikarzem i mam prawo?

Angelika imprezę robiła w piątek, dzieci mi się załapały. Do 21 miałam wolne, a potem jak zwykle rozpacz i nieszczęścia, bo zbyt zmęczeni, żeby normalnie położyć się do łóżka, posłuchać historii i się przytulić. I oczywiście się wściekam i obiecuję sobie, że nigdy więcej tak poźno, bo przecież w czwartek też musiałam koniecznie nie wrócić do domu w porze obiadowej, bo trzeba było zahaczyć o Emilkę i sprawdzić jak się jej mama miewa po wakacjach.

Właśnie się zaamaam. Sprawdzam na kalendarzu, czy rzeczywiście w czwartek byłam u tej Kaśki-od-Emilki i okazuje się, że Iss tydzień temu zaczęła szkołę, że dopiero tydzień mija, a ja już ledwo funkcjonuję.
Tydzień szkoły, trochę w parku, trochę w domu i wekend ze znajomymi, bo nam Hanka z matką Agatką wpadła na kawę w niedzielę, a z nią Aliss. Iss najbardziej się ucieszyła, że mogła ciotce Aliss we włosach pogrzebać. A potem Hanka poszła, bo trzeba było karmić, dzieci dały nam spokój i polazły do sąsiadów, a nam się rozsiadło na kanapie.
I piszę tu i sobie segreguję w myślach i szufladkuję wspomnienia w głowie i nic się nie chce ułożyć. Bo jakim cudem czuję się, jakbym z Polski wróciła miesiąc temu, albo i jeszcze dłużej.
Dam se spokój, zbyt mnie to męczy.

W sobotę Iss z Zofią były na urodzinach. A ja i Żaneta na zakupach. Dziwne to uczucie pchać w sklepie wózek ze znudzonym Leonem, szukając koszulki odpowiedniej na wieczorne tańce w suttonowskich pubach. Jakbym jaki grzech popełniała. Ale wieczorem całkiem mi to z głowy wyparowało.